انواع مختلفی از روکش دندان وجود داشته که بر اساس شرایط دهانی و تشخیص دندانپزشک و هم چنین درخواست فرد مراجعه کننده ساخته می شوند.

روکش های دندانی از جنس های مختلفی ساخته می شوند، در گذشته روکش هایی از جنس فلزهای مختلف که به صورت آلیاژ در می آمدند و همچنین روکش طلا استفاده های بسیاری داشت، اما با وجود دوام بسیار بالا و سازگاری زیاد با بافت های دهان به دلیل ظاهر نازیبای آن ها امروزه منسوخ شده اند، هر چند روکش های تمام فلزی هنوز در بعضی شرایط دهانی خاص استفاده می شوند، بنابراین روکش هایی که امروزه بیشترین استفاده را در دندانپزشکی ترمیمی دارند به ترتیب قیمت شامل روکش های فلزی، روکش های فلزی_سرامیکی، روکش های زیرکونیا و روکش های تمام سرامیکی می باشند.

روکش های فلزی_سرامیکی برای برطرف کردن ظاهر نازیبای روکش های تمام فلزی مورد استفاده قرار گرفتند، در این روکش ها، لایه فلزی به وسیله یک لایه پرسلن (چینی) همرنگ دندان پوشانده می شود تا ظاهر نازیبای فلز را بپوشاند، این روکش ها استحکام بسیار بالایی را دارا می باشند، اما همچنان رنگ فلز زیرین سبب مات بودن وغیرشفاف بودن روکش شده و بنابراین برای دندان های جلویی که حین صحبت کردن و لبخند زدن در معرض نمایش هستند توصیه نمی شود، هزینه این روکش ها به دلیل اضافه شدن لایه پرسلن از روکش های تمام فلزی بیشتر می باشد.

روکش های زیرکونیا تماما از جنس ماده ای به نام زیرکونیا ساخته شده، استحکام آن ها به اندازه روکش های فلزیسرامیکی بوده و زیبایی آنها نیز نسبت به روکش های فلزیسرامیکی بهبود زیادی پیدا کرده است، هزینه آن نیز از روکش های فلزی_سرامیکی بیشتر می باشد.

روکش های تمام سرامیکی روکش های ایده آل از نظر زیبایی می باشند، این روکش ها ظاهری بسیار مشابه دندان طبیعی را دارا بوده (شفافیت و میزان عبور نور بالا) و بنابراین جهت کاربرد در نواحی قدامی (دندان های جلویی) بهترین انتخاب به حساب می آیند. انواع مختلفی از پرسلن ها مانند پرسلن فلدسپاتیک، IPS Emax و … در ساخت این روکش ها استفاده می شوند، هر چند نوع فلدسپاتیک پرسلن امروزه کاربرد بسیار محدودی پیدا کرده است. این نوع روکش از سایر انواع روکش ها به دلیل هزینه بالای متریال مورد استفاده و حساس بودن فرآیند ساخت از سایر انواع روکش ها گرانتر می باشند