پیشگامان

کافه صبحانه در میدان انقلاب، چهره و چشم ها زیرمجموعه مهمی از ارتباطات غیرکلامی هستند که در کافه صبحانه در میدان انقلاب حائز اهمیت است. چهره به مراتب از رمزها و رسانه‌های کلامی راستگوتر است و در میان رسانه های غیرکلامی تماس چشم می‌تواند کمترین دروغ را آشکار سازد و بروز دهد. برخی مطالعات و تحقیقات که بر روی ارتباطات غیرکلامی انجام شده است، فقط روی حرکات چشم ها و چهره متمرکز شده اند. چشم‌ها از میان کلیه وجوه ظاهری ما، آشکار ساز ترند. چشم ها حتی گاهی بدون این که خود بخواهیم، ارتباط برقرار می‌کنند. مثلاً وقتی که مردمک چشمانمان گشاد می‌شوند صمیمی‌تر، جذاب تر و گرم تر به نظر می رسیم. بهتر است در هنگام ارتباط و سخن گفتن با مشتریان، ارتباط چشمی و رو در رو برقرار کنیم. زیرا حداقل 65 درصد از کل معنی و مفهوم سخنان ما در ارتباط چهره به چهره انتقال می یابد. اما این نگاه نباید به صورت خیره شدن به چهره فرد باشد. نگاه کردن به چشم طرف مقابل، عموما بیانگر این است که ما در گفتار خود صادق هستیم.

اشارات و حرکات دست ها یکی دیگر از انواع ارتباطات غیرکلامی هستند که باز هم در کافه صبحانه در میدان انقلاب بسیار حائز اهمیت است. حرکات و اشارات دست، گاه جایگزین کامل زبان و کلام می شوند. با این حال، بهترین روش این است که از حرکات و اشارات دست ها برای انتقال مفاهیم به میهمانان و سایر افراد استفاده کنیم. اما نباید در استفاده از اشارات و حرکت دست‌ها زیاده‌روی کرد.

دست دادن نوعی دیگر از ارتباطات غیر کلامی است که کاربردی در کافه صبحانه در میدان انقلاب ندارد زیرا مشتریان گرامی با کارکنان و پرسنل دست نمیدهند و فقط پرسنل و مهمان داران برای مشتریان ادای احترام میکنند ولی در کل دست دادن امری مهم در زمینه ارتباطات غیر کلامی است و بسیار حائز اهمیت میباشد. تعریف کلی دست دادن یعنی نوعی ادای احترام، ابلاغ دوستی و تایید صمیمیت است و نه رفع تکلیف. طرز دست دادن مانند طرز راه رفتن نشان دهنده اخلاق و روحیه اشخاص است، ممکن است خیلی سرد و یا با بی‌اعتنایی و بی‌تفاوتی یا با خشونت و صمیمیت و گرمی صورت گیرد. هنگام دست دادن نباید با کسی که می‌خواهیم با او دست بدهیم فاصله زیادی داشته باشیم و دست خود را خیلی دراز کنیم. کسانی که از دور دست می‌دهند خودخواه و بی ادب جلوه می کنند. موقعی که با کسی دست می‌دهیم باید نگاه خود را به صورت او دوخته با لبخند یا کمی خم کردن سر اظهار خوشحالی کنیم. نبایستی با دستکش با کسی دست بدهیم. نگاه داشتن دست اشخاص برای مدت نسبتاً زیاد بر خلاف نزاکت است. اگر کسی دست خود را به سوی شما دراز کرد، هر چند به نظر شما از نظر شخصیتی پایین باشد یا آن که از او خوشتان نیاید از دست دادن امتناع نکنید و قیافه ناراحتی به خود نگیرید. دست دادن باید تا حدی محکم، صمیمانه و کوتاه باشد.

لحن کلام یکی دیگر از انواع ارتباطات غیرکلامی است که در کافه صبحانه در میدان انقلاب بسیار مهم است. هر فرهنگی نسبت به فرهنگ های دیگر از بسیاری جهات متفاوت است، از نظر ارتباطی نیز تفاوت هایی مشهود است. مردمان کوهستان و دشت‌های فراخ به نسبت شهرنشینان از صدای بلندتری در سخنگویی و محاوره و صحبت استفاده می‌کنند. کارگران و کارکنان سازمان های صنعتی که با سر و صدای بیشتری سر و کار دارند از کارمندان اداری که در دفاتر تمیز و بی سر و صدا کار میکنند، بلند تر صحبت می‌کنند. معماران، عمدتا نسبت به دیگر حرفه ها مثل پزشکان یا کارمندان دفتری و حسابداران از صدای بلندتری در محاوره با دیگران استفاده می‌کنند. هر اندازه سر و صدا و عوامل اختلال زا بیشتر باشد، بلندی صدا بیشتر می‌شود. فردی که بسیار بلند سخن می‌گوید اغلب موجب رنجش دیگران می‌شود. روانشناسان و متخصصان ارتباطات معتقدند: افرادی که دارای ویژگی شخصیتی تهاجمی هستند با بلندی صدای بیشتری نسبت به کسی که در نقطه مقابل است و در ویژگی شخصیتی خجالتی قرار گرفته است سخن می گوید. کیفیت صدا نیز باید مطلوب و خوش طنین باشد. لذا ناخوشی های مربوط به بینی، بینی گرفتگی، گرفتگی صدا، خشونت صدا و نفس زنی (دشواری‌های تنفسی) موجب اختلال در ارتباط و ناراحتی مشتریان خواهد شد.